Os seus beneficios ou o noso futuro! Declaración da Área de Estudantes de Izquierda Anticapitalista

Declaración da Área de Estudantes de Izquierda Anticapitalista

A policía carga a cabalo contra os estudantes británicos
 que se manifestaban contra a suba das taxas en 2010.
(LEON NEAL/AFP/Getty Images)

((el

A pesares do perfil neoconservaodor e antisocial que o goberno do Partido Popular mantén, os anuncios de novos recortes e contrarreformas ao noso sistema público de educación non deixan de conmocionar a boa parte da sociedade civil. Primeiro foi o recorte de 3.000 millóns de euros -un 27% do total- da financiación pública adicada a educación. Aparecida na proposta de Orzamentos Xerais do Estado. Agora o Consello Xeral de Política Universitaria anuncia unha suba das taxas universitarias superior ao 50% sobre a base actual, que supón un incremento no prezo das matrículas de 540 euros, e a inminente supresión das titulacións que non teñan 50 matriculados no primeiro curso, entre outras medidas. O mesmo goberno que hai tres meses aprobaba -co apoio do PSOE- entregar á banca máis de 25.000 millóns de euros das arcas públicas, dinnos agora que non hai cartos para manter a sanidade e a educación públicas. É cada vez máis evidente que as alternativas neoliberais só benefician ao 1% da poboación que controla os medios de produción, de comunicación e as institucións públicas.

Estas medidas, lonxe de representar unha saída da crise, producen un incremento das diferencias sociais e unha sociedade con poucos ricos moi ricos, e moitos pobres máis pobres aínda. A redución da financiación pública ás universidades supón a mercantilización e a progresiva privatización dos servizos que estas ofrecen. A procura de fontes privadas de ingresos á que vense obrigadas as universidades tradúcese no sometemento das súas actividades docentes e investigadoras á vontade das empresas que invisten na universidade, e que xa fan valer os seus intereses, privados, a través dos Consellos Sociais universitarios.

Na actual situación social, cun paro xuvenil superior ao 50% e as perspectivas de futuro de varias xeracións cercenadas polas políticas neoliberais de ditadura dos mercados, o incremento do prezo da matrícula universitaria só favorece á elitización da universidade e a división social, entre aquelas persoas que poidan pagar os estudios superiores e as que non, aumentando a súa ve a precarización de amplas capas da sociedade e reducindo aínda máis as súas posibilidades laborais e expectativas vitais.

Nós, o 99%, as e os que estamos sufrindo a crise e pagando as consecuencias, temos que plantexar alternativas políticas. Defender unha educación orientada a construír un novo modelo social e económico, que priorice as necesidades das persoas e non dos mercados. No que a investigación non estea condicionada polos intereses de empresas privadas, senón polas necesidades comúns da sociedade. No que o acceso á educación estea garantido para o conxunto da poboación, como condición necesaria para construír unha sociedade democrática e participativa.

Sabemos que este cambio de modelo só pode levarse a cabo coa mobilización colectiva e a loita na rúa. As institucións políticas, dende o goberno central ata os reitorados das universidades, que en casos como o catalán levan tempo aplicando os recortes do goberno da Generalitat, son cómplices na aplicación do proxecto impulsado pola troika, e só a ruptura co actual sistema permitiranos construír un novo, lonxe de orzamentos de mercantilización da vida na que nos atopamos sometidos.

Para acadar isto, o movemento estudantil debe seguir adiante neste ciclo de mobilización contra os recortes. Na batalla contra o modelo de universidade que se intenta implantar a través do Plan Bolonia ou a Estratexia Universidade 2015, é fundamental constuír lazos de solidariedade co resto da comunidade universitaria, cuxos dereitos tamén se atopan en perigo, e cos movementos sociais que se enfrontan á privatización da sanidade, aos despidos, aos desaloxos ou aos ataques contra os dereitos das mulleres e as minorías sexuais. As medidas antisociais e a represión coa que o goberno do PP está implantando o seu programa de recortes non nos deterá na defensa dos dereitos gañados por anos de esforzo.